|
De inschrijvingen verliepen zeer stroef daar de weervrouw er een behoorlijk soepje van had gemaakt door én forse windvlagen én liters water te mixen. Zelfs ‘s morgens werd er nog druk gepolst naar de plaatselijke toestand en sommige wandelaars haakten af door het ontbreken van de GPS in het voertuig uit vrees het meetingpoint nooit te vinden.. Toch waren er 10 dappere wandelaars met evenveel dartele hondjes die dolblij het modderig parcours in duikelden. Zelfs twee kleine lieve dappere beestjes uit St Niklaas waren door het dolle heen, goed en wel ingepakt in een aangepast regenjasje en bijpassende laarsjes of was dat het gevolg van de plakkerige streekmodder! En plakkerig was ze, want jaren terug was deze streek het ontginningsgebied van een steenbakkerij. Tijdens de wandeling kregen we, in vlagen, de beloofde regenbuien maar ons allerkleinste maar zeer dapper meisje van misschien zes jaar- waar was de rest van de groep?- ploeterde dapper verder al pratende tegen de hondjes om de beestjes moed in te spreken. Schattige momenten om nooit te vergeten. Sommige hondjes mochten even van de totale vrijheid genieten en stoven als slijkduivels over het parcours, hier en daar druipende modderspatten op de kledij van de wandelaars achterlatend. Zon was er niet te bespeuren maar des te meer warmte kregen we, gratis en met volle goesting aangeboden door onze gelukkige viervoeters. Eentje was er helaas niet meer bij, maar haar beeld bleef ons volgen zeker toen de honden de kans kregen om een duik te nemen in het heldere delfputwater, haar water. Haar staart zwiepte als een wrikkelarm heen en weer terwijl haar ogen smeekten om die stok te mogen halen. Ja Yoy, zichtbaar was je er niet maar voelbaar des te meer. Jij was er en dat zal je ook altijd blijven ook al geven sommige mensen verstek voor “de samenkomst”, jij zult er altijd bij zijn.
Geluk is de kunst een boeket te maken van bloemen waar je aan kunt!
GUIDO
|
|